Bezoek aan kindertehuis en pleegmoeder
Door: Luan
Blijf op de hoogte en volg Berdi
14 Juli 2017 | China, Nanchang
Hallo lieve mensen,
Dit is poging 3 van mij om een verhaaltje te schrijven.
Gisteren hebben we mijn kindertehuis bezocht. We kregen een leuke rondleiding in het tehuis en mochten zelfs een knutselwerkje maken van kralen. Het was het meest eenvoudige werkje om te maken, zelfs dat was voor ons veel te moeilijk. Na het knutselen gingen we lunchen met de staf van het adoptiekantoor en mochten we mijn documenten in zien. De lunch was erg lekker ondanks dat het meerendeel flink aan het smakken en boeren waren. Toen de lunch er op zat was het tijd om wat kleinigheidjes te geven. Ik had speciaal een fotoboekje gemaakt met allemaal verschillende foto's van mijn leven. De mensen waren erg onder de indruk van Emma en Carlijn omdat ze zo blond waren. Daarnaast kreeg ik nog het compliment dat ik zo slank was geworden in vergelijking met een foto die vorig jaar in Italië is gemaakt. Van het adoptiekantoor kreeg ik zelf ook nog een kleinigheidje namelijk een porseleinen bord met een soort tempel erop die in Nanchang staat zodat ik nog vaak aan de stad kan terug denken. Ook kreeg ik het spandoek mee die ze speciaal voor mij hadden gemaakt. (Leuk voor mijn verjaardag :-)). Vandaag zijn we op bezoek geweest bij mijn pleegmoeder. Helaas kregen we toen te horen dat mijn pleegvader 8 jaar geleden was overleden. Het huis was inmiddels twee keer zo groot geworden en ze hebben nog steeds een foto van mij samen met mijn pleegouders in hun kamer staan. De hele buurt kwam natuurlijk een kijkje en ze vonden dat ik zo lang was en nu knapper ben dan toen ik een baby was. Het was leuk om te horen dat vele buren vroeger met mij hadden gespeeld. Ze deden heel erg hun best. De buurman had gekookt omdat mijn pleegmoeder bang was dat ze zelf niet goed genoeg kon koken. We hebben samen met mijn pleegbroer en moeder en zijn aanstaande vrouw geluncht. Al gauw werd mijn kommetje helemaal volgeschept met eten, bang dat ik niet genoeg zou krijgen. Volgens mijn pleegmoeder kon ik niet met stokjes eten. Het was best wel fijn om daar te zijn en te zien hoe het met hun gaat. Vanmiddag hebben we heerlijk ontspannen met een voetenmassage, nou ja heerlijk... het begon met het masseren van de schouders en daarna trokken ze en duwde ze je armen alle kanten op. Het kraakte flink in mijn schouderkom en ik was wel benieuwd of mijn arm uit de kom zou gaan. Gelukkig gingen ze al snel aan de slag met de voeten. Over voeten gesproken wat hebben de mensen hier met hun voeten laten zien? Ik heb nu al een aantal keren gehad dat de mensen naast mij hun schoenen uittrokken en hun voeten vrolijk voor mijn neus hingen. Ik weet niet of we morgen schrijven anders is het vanuit Ning's geboorteplek.
Liefs Luan
Dit is poging 3 van mij om een verhaaltje te schrijven.
Gisteren hebben we mijn kindertehuis bezocht. We kregen een leuke rondleiding in het tehuis en mochten zelfs een knutselwerkje maken van kralen. Het was het meest eenvoudige werkje om te maken, zelfs dat was voor ons veel te moeilijk. Na het knutselen gingen we lunchen met de staf van het adoptiekantoor en mochten we mijn documenten in zien. De lunch was erg lekker ondanks dat het meerendeel flink aan het smakken en boeren waren. Toen de lunch er op zat was het tijd om wat kleinigheidjes te geven. Ik had speciaal een fotoboekje gemaakt met allemaal verschillende foto's van mijn leven. De mensen waren erg onder de indruk van Emma en Carlijn omdat ze zo blond waren. Daarnaast kreeg ik nog het compliment dat ik zo slank was geworden in vergelijking met een foto die vorig jaar in Italië is gemaakt. Van het adoptiekantoor kreeg ik zelf ook nog een kleinigheidje namelijk een porseleinen bord met een soort tempel erop die in Nanchang staat zodat ik nog vaak aan de stad kan terug denken. Ook kreeg ik het spandoek mee die ze speciaal voor mij hadden gemaakt. (Leuk voor mijn verjaardag :-)). Vandaag zijn we op bezoek geweest bij mijn pleegmoeder. Helaas kregen we toen te horen dat mijn pleegvader 8 jaar geleden was overleden. Het huis was inmiddels twee keer zo groot geworden en ze hebben nog steeds een foto van mij samen met mijn pleegouders in hun kamer staan. De hele buurt kwam natuurlijk een kijkje en ze vonden dat ik zo lang was en nu knapper ben dan toen ik een baby was. Het was leuk om te horen dat vele buren vroeger met mij hadden gespeeld. Ze deden heel erg hun best. De buurman had gekookt omdat mijn pleegmoeder bang was dat ze zelf niet goed genoeg kon koken. We hebben samen met mijn pleegbroer en moeder en zijn aanstaande vrouw geluncht. Al gauw werd mijn kommetje helemaal volgeschept met eten, bang dat ik niet genoeg zou krijgen. Volgens mijn pleegmoeder kon ik niet met stokjes eten. Het was best wel fijn om daar te zijn en te zien hoe het met hun gaat. Vanmiddag hebben we heerlijk ontspannen met een voetenmassage, nou ja heerlijk... het begon met het masseren van de schouders en daarna trokken ze en duwde ze je armen alle kanten op. Het kraakte flink in mijn schouderkom en ik was wel benieuwd of mijn arm uit de kom zou gaan. Gelukkig gingen ze al snel aan de slag met de voeten. Over voeten gesproken wat hebben de mensen hier met hun voeten laten zien? Ik heb nu al een aantal keren gehad dat de mensen naast mij hun schoenen uittrokken en hun voeten vrolijk voor mijn neus hingen. Ik weet niet of we morgen schrijven anders is het vanuit Ning's geboorteplek.
Liefs Luan
-
14 Juli 2017 - 17:04
Ria En Leo:
Wat een prachtig verhaal dat ze jou zo hebben ontvangen en dat ze jou nog zo goed herinneren. Geniet nog.
Ria en Leo -
14 Juli 2017 - 17:14
Maria Melgers:
Lieve schatten,
Wat een schitterende verhalen, ik heb erom gelachen en gehuild, wat een emotionele reis, aan alle kanten mooi, geniet van alle ervaringen hoe moeilijk ze soms ook zijn, ze zijn daarmee ook prachtig
Heel veel liefs, Maria -
14 Juli 2017 - 18:56
Jan En Josje:
Dag Luan,
Wat heb je je ontmoeting met je pleegouders mooi verwoord zeg!
Ze zullen ook wel trots op jou zijn.
Geniet ervan,
Liefs,
Jan en Josje -
14 Juli 2017 - 19:13
Carla Dronkers:
Hoi Luan,
Wat aangrijpend om dit zo te lezen! Wat fijn dat jij je pleegmoeder weer gezien hebt! Heel ontroerend en mooi. Zelf kregen wij hier ook tranen in de ogen bij het lezen van jouw stukje.
Groetjes uit Zeeland
-
14 Juli 2017 - 19:30
MArko En Dorinda:
Wat een mooi verhaal Luan overhet bezoek aan het kindertehuis en
Je pleegmoeder! Heb je mooi omschreven..
We genieten van jullie mooie verslagen.
Geniet ze en we kijken uit naar nog meer reis verslagen! -
14 Juli 2017 - 19:31
Rita:
Wat een prachtige ervaring Luan en zo mooi verwoord!
Groetjes Rita -
14 Juli 2017 - 19:36
Karin:
Lieve Veenhuisjes. Mooie verhalen en voor jullie bijzondere belevenissen.
Geniet van alles.
Dikke knuf van Karin voor jullie allemaal. -
14 Juli 2017 - 19:47
De Joos:
hai Luan
wat een mooi verhaal
leuk dat je het spandoek mee krijgt
fijn dat je ook je pleegmoeder hebt gezien en dat de buurt nog wist wie jij was (snap ik wel hoor zon mooie lieve meid:-) ) hoop voor jou dat dit je een goed gevoel geeft
veel plezier nog gr aan allemaal vd Joos -
14 Juli 2017 - 21:59
Chantal Agelink:
Lieve familie, wat bijzonder allemaal en wat een indrukken doen jullie op. En Luan wat leuk dat ze jou nog niet zijn vergeten! -
14 Juli 2017 - 22:00
Janet Meijer:
Lieve Veenhuisjes, Wat mooi om jullie verhaal te lezen. Fijn he om te merken dat ze trots op je zijn en zo blij zijn om je weer te ontmoeten Luan. Ik zie het allemaal voor me. Wat een andere gewoontes hebben z in China , vooral als het om eten gaat. Heel bijzonder om weer terug te zijn. En wat ontzettend leuk dat je ook bij je pleegmoeder in huis bent geweest. Geniet ervan daar in het mooie bijzondere China.
Liefs van Janet en jan, Jinoe en Beau -
15 Juli 2017 - 01:07
Rita:
Hoi Luan, Ik ben heel benieuwd wat dat gedoe met die voeten laten zien is.....hopelijk kom je daar nog achter en laat je het weten. groet, Rita -
15 Juli 2017 - 09:43
Familie Schouten:
Lieve Luan,
Mooi om je verhaal te lezen over het bezoek aan je pleegfamilie. Wat zullen ze blij geweest zijn om je weer te zien. Wel heel verdrietig dat je pleegvader overleden is. Je pleegvader en moeder waren zo ontzettend dol op jou, dat was goed te merken toen ik lang geleden jouw foto's en jullie brief ging brengen.
Dat met die voeten hebben wij nooit meegemaakt. Ik ben heel benieuwd of je er meer over te weten kunt komen. Veel liefs, ook voor je zusjes en ouders,
Iris, Julia, Vincent en Annemarie
-
16 Juli 2017 - 18:26
Familie Jacobs:
Lieve Luan,
Wat heb je dat prachtig geschreven over je bezoek aan je pleegfamilie...moest wel even traantje wegslikken toen we lazen dat je pleegvader inmiddels is overleden...
Je weet nu in ieder geval wel zeker dat jij een warm plekje in hun hart had en nog steeds hebt.
Dag lieverd nog veel mooie ervaringen, ontmoetingen en indrukken in China!
Doe je ook lieve groetjes aan je ouders en je zusjes,
Liefs,
Sig, Rene, Faye en Yuli
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
